Escort Ankara Sex hikayeleri

Hanna'nın dudakları, kumaşı Gervassi'nin sırtına toplayan ellere çok benziyordu. Hanna'nın dudakları, Afra'nın her zaman cevap verdiği soruları sordu. Gervassi tek kelime edemedi. Ellerine baktı; onu, huzur dolu bir kaosa, kaprisli bir hayata ya da seyahate davet ettiler. İkisi için insan olarak çok fazla potansiyel vardı, ama orada oturmaya devam ederken, Hanna'nın dudaklarını kendi dudaklarıyla karşılaştırdığında, onlar için hiçbir şey olmadığını biliyordu. Burada olmamalıyım. Gervassi gömleğini düzeltti ve ayağa kalktı. Gün ışığı sabahın erken saatlerinde bulutların arasından baktı. Hanna'nın bisiklet sepetinde el değmemiş bir kahve fincanı duruyordu. Onu onun için almıştı ve onun yerine elini tuttu, onu öptü ve neden yaptığını merak etti. Şimdi onları izleyen insanlar vardı. Hanna, tütünün kenarlarını parçalıyordu. Bu sarıydı ve kırmızı çizgilere sahipti. Bir şişe karışık çeşniler gibi görünmesini sağladı. Gervassi, karışık çeşnilerle öpüşürken ne yapıyordu? Sıradaki ne? Çiftlik şişesini ziyaret etmek için evinin penceresinden gizlice mi çıkıyor? Gervassi'nin bakışları Hanna'yla buluştu ve daha da geriye sıçradı. Ayrıldıktan sonra Eleanor'un ona nasıl baktığını görmüştü ve artık kapalı kitap anlatısına uymadığı için kendisi ve Afra'yı kıskanıyordu, ama Hanna onun için çok komikmiş gibi görünüyordu, gençler ve onların Aşk hayatları önemli değildi ve neyin önemli olup olmadığına karar verecek olan oydu. "¿Dónde vas, Vas?" Hanna'nın elleri kucağında kaldı, parmakları parkın seslerine zamanında çıtırtıyordu. Halkaları birbirine doğru kayarak yürüyen, konuşan ve olabildiğince özel olarak birlikte yaşayan insanların ritmine uyuyordu. Tutu'nun kenarları şimdiye kadar parçalanmıştı, kırmızı ve sarı parçalar bir McDonald's kar fırtınası gibi yere düştü. Bunun için gerçekten üzgünsün. Neden?" "Neden? Çünkü benim bir kız arkadaşım var ve sen ... " Asla öyle olduğumu söylemedim. Sen, beni aradı bu park buluşmak istedi biri bana konum tüm küçük kız arkadaşı ile küçük Kavgayı.” Gervassi her az söylediğinde ürküyordu. Kelime hazinesindeki en küçümseyici kelime gibiydi. "Ve ek olarak. Önce sen öptün. " Doğru, peki, şimdi önce ben de gidiyorum. Numaramı silerseniz çok sevinirim, yine de sizinkiyle aynısını yapacağım. " Hanna iç çekti. Numarasını sildi ve ona daha önce iletişim bilgilerinin saklandığı ekranı gösterdi. "Şimdi mutlu?" "Teşekkür ederim. Ve arkadaştan daha fazlası olabileceğimizi düşündüysem üzgünüm, gerçekten öyleyim, Hanna. " "Bekle, gerçekten mi? Üzgünsün? Tanrım, söyleyemedim. Bütün bu üzücü köpek olayı pişmanlığınızı pek satmıyordu. Evet." Hanna bisiklet sepetindeki kahveye uzandı. "Buraya. Tıpkı senin gibi soğuk. " Ayağa kalktı ve bisikletine atladı. Unutma, etrafta dolanıyorum ve etrafta olacağım. Hala benimle gelebilirsin. Dünyayı görebilirdik, tutuş satabilirdik… Birlikte çalışırsak planladığımız gibi şeyler , ” diye şarkı söyledi ve sonra durdu,“ Beni aramayacağını biliyorum ama eminim beni bulabilirsin Tabii ki, Afra'nın iki cıvatası varsa ve özür dilemenizi istemiyorsa. Yapmazdım. Daha iyisini hak ediyor. " Gervassi başını salladı. Bir kez olsun gözleri kurudu. Ağlaması için hiçbir sebep yoktu. İşleri alt üst eden oydu ve daha sonra fazladan önlem almak için onları daha da alt üst etti. Duyguların bir kenara bırakılması gereken bir nokta vardı ve bunu mantıklı bir şekilde düşünmesi gerekiyordu. Hanna'nın parktan çıkmasını izledi ve evine doğru yürümek için arkasını döndüğünde bir bayan onu izliyordu. Küçücük ve yaşlıydı ve güvercinleri bir torba tarçınlı mısır gevreğinden besliyordu. "Genç adam." Ona işaret etti. Gervassi oturdu. Bir septuagenarianı görmezden gelmeyecekti. "Majesteleri?" Hayatındaki diğer tüm kadınları küçük düşürseydi, bu zayıf, hayırsever kuş hanımefendi için aynısını yapmazdı. Karşıdan karşıya geçmek için yardıma ihtiyacı olsaydı, bunu yapardı. Bir yemeğe ihtiyacı olsaydı, cebindeki son on üç doları kazar ve en azından öğle yemeğini karşılamasını umardı. Ona da soğuk kahvesini verecekti, ama o utanç verici bir yere bindi, bu yüzden yere bıraktı. "Sen tavuk kalpli bir uzuvlar düküsün, umarım anlarsın." Oh. Ona hakaret ediyordu. Ah, hak etti. "Pardon hanımefendi? Bir tavuk kalpli uzuvlar dükü mü? " Bunu hak ettiğinden emindi, ama bunun ne anlama geldiğini bilmiyordu. Sen bir korkaksın ve hiç denge hissin yok. Hâlâ ona bakıyordu. Kelimelerin ne anlama geldiğini bilmediğinden değil, ona yöneltilen bir cümle olarak tam olarak işlenmediğiydi. Yaşlı kadın bir güvercine bir mısır gevreği parçası daha fırlattı. “Gibi kız kim söyledi diye bu hak etmiyor.” "Biliyorum! Dün ne olduğunu anlatmak için onu arıyordum ama o noktada Hanna ile takılıyordum ve aramam gereken hiçbir şey olmadı ama şimdi onu öptüm ve Afra muhtemelen benden nefret ediyor. Muz beni öldürecek. Herkes. BEN-" "Kendin için üzülüyorsun." Gervassi gözlerini kırpıştırdı. Afedersiniz? Evet ama kendisi için değil. Hayır yok. Kendime kızıyorum çünkü büyük bir hata yaptım ve bunu nasıl düzelteceğimi bilmiyorum. " “Kendin için üzülüyorsun ve yaptıklarının sorumluluğunu almıyorsun. Neden kız arkadaşın olmayan birini öptün? " "Dikkat dağıtmak istedim çünkü babam beni aradı ve bana bu korkunç aile sırrını anlattı ve Afra'nın dinleyeceğini biliyordum, ama Hanna buradaydı ve ben ..." "Mazeretler. Onlardan çok yapıyorsun. Dur." Yine de bunlar bahane değil. Sebepler onlar. " "Ah, ama belki de kendinize ve sevdiğiniz insanlara yalan söylemeye devam etmek yerine, tüm bu mazeretleri uydurmanın nedenlerini kendinize sormalısınız." "Bu konu hakkında ne biliyorsun? Ailemi ve arkadaşlarımı her şeyden çok seviyorum. Kimi seviyorsun? Bu güvercinler mi? " Ben varım. Kendine sahip misin Tanıdığın insanlar olmadan sen kimsin? " Gervassi bayana baktı. Küçük soğuk gözleri göğsüne sıkışmıştı. Acıttı, çünkü o doğruyu söylüyordu ve onunla ne yapacağını bilmiyordu. Hanna istediği ve korkunç kısmı bir dakika, o olmasıydı sürece ona sahip onu, öp onu kucağıma izin verirdiniz yaptılar want. Asla zayiatın kurbanı olmayacak Afra'dan uzakta kendine ayrı bir şey olmasını istedi. Hala benim hanımefendi. Ben hep ben oldum. " Ayağını bir güvercinin yanından geçirdi. Ciyakladı ve ölü taklidi yaptı. Aptal güvercin. O kuşların ölü taklidi yapmaması gerekiyordu. Bilmiyor musun? Ben her zaman olduğum kişi oldum. " "Hayır." Gervassi'ye bir ekmek kırıntısı attı ve gömleğinin önüne yapıştı. "Ne kadar ileri geldiğine bir bak." "Daha iyisi için mi, daha kötüsü için mi?" Ona baktı. "Sen karar ver." Sonra ayağa kalktı ve Gervassi'nin yaşında bir kadının sandığından çok daha çevik bir şekilde uzaklaştı. Altındaki tuğlalar şaşkınlığıyla yer değiştirdi, daireye geri dönerken ceketinin gölgesi üzerlerine düşerken daha parlak ve koyulaştı. Öte yandan ve birkaç eyalet uzakta olan Afra, tam olarak ne yapacağını biliyordu. Bıçağı vardı ve önümüzdeki birkaç saat içinde bir şey üzerinde çalışması için kurmazsa, görevi tamamlanmamış olacaktı. Muz, Gervassi ve Hanna'yı aradıktan sonra oturdu ve "Benim için bir şey yapmanı istiyorum" dedi. Afra, yastıklarına gömüldü eşek arısı ve ne olduğunu sordu. "Onunla ilgili tüm resimlerimi yazdırmamı ve birden çok dart tahtası yapmamı istiyorsun, böylece öfkeli gençliğimde profesyonel bir dart tahtası ustası olurum?" Hayır, Triscin ve ben konuşuyorduk ve biz ... "Sen konusuyordun? Ne zaman?" “Tüm olumsuz duyguları sisteminizden atmanız gerektiğini düşündük, bu yüzden size bir silah aldık! Ama yanlış bir fikre kapılmadan önce bu sanat içindir. " Muz, Afra'ya küçük, ahşap saplı bir oyma bıçağı uzattı. “Triscin, kullanmanız için bir ağaç gövdesinin dörtte birinden fazlasını gönderiyor. Bunun büyük bir proje olabileceğini düşündüm ama arkadaşının burnunu kırdı, "Sen her zaman hırslı bir kız oldun." Afra, Muz ve Triscin'in (sohbete hangi nedenle dahil olursa olsun) işleri aceleye getirdiğini düşündü ve Gervassi ile işleri sonsuza dek bitirmek istediğini varsaydı. Düşünmek için zamana ihtiyacı vardı ve arkadaşının kendisini daha iyi hissettirme çabalarını takdir etse de, boğuluyordu. Rahatlatıcı bir boğucuydu, seni yastıkla öldürecek türden değil, ama yine de onu boğuyordu. Bıçak yerine telefonunu eline aldı. Pijama pantolonu ağaç talaşı ile kaplıydı; bütün sabah zımparalıyor ve düzeltiyordu ve elleri ağrıyordu. Sol başparmağına, sol baş parmağının etrafına da bir yara bandı sarılıydı. Cilt tonunuzla harmanlanan temiz bir tür yara bandıydılar. Afra bir süre onları denemek istemişti ve fırsatı kendini gösterdi. Parmaklarının incindiğini bile fark etmek zordu. Reklamlar ürünün hakkını verdi. Afra'nın Gervassi'den on yedi mesajı vardı. Hepsini iki kez okudu ve ardından sesli mesajlarını dinlemeye başladı. Altı vardı. “ Afra. Afra. Lütfen beni ara. Beni ara? Afra? " Seni arayamam Vassi. Ne diyeceğimi bilmiyorum. " Hanna'yı öptüm. Neden diye bahane uydurmuyorum ama beni geri aramana ihtiyacım var. " Afra bıçağı masaya sapladı ve bir sonraki sesli mesajı tıkladı. “ Sen benim en iyi dostumsun. Seni özledim. Hoşçakal desen bile sesini tekrar duymak istiyorum. Bunu konuşmadan yapmayalım. Benimle konuş? Seni dinleyeceğim Konuşmayacağım bile. Bana neden yanıldığımı söyleyebilirsin. Hatalı olduğumu biliyorum. Ama sensiz haklı olmak istemiyorum. " Bundan sonra bir daha aramayacağım. Sanırım ikimiz de boşluğa ihtiyacımız var ama özellikle sen. Bunu düzeltmek için elimden geleni yapıyorum ama çok kırarsam anlarım. Şu andan itibaren, kendime acımak ve başkalarını da benim için üzülmeye zorlamak istemiyorum. Bir soru, Afra. Kendini kötü mü hissettin? Bu yüzden mi benimle konuşmaya başladın? " Afra sesli mesajı duraklattı ve parmağını telefonunun ekranındaki boşlukta gezdirdi. Numarası tam orada, bölünmüş camın altındaydı ve küçük bir basışla onu geri alabilirdi. Yalan söylediğini, öptüğünü veya başka bir kıza dokunduğunu unutabilirdi. Hanna. Afra, bunun için Hanna'yı suçlamanın iyi olmadığını biliyordu, ama büyük kız, küçük kardeşi olacak kadar genç erkeklere gözünü dikmeden önce düşünmedi mi? Yedi yıl. Bu aralarındaki bir okyanusdu "Bahse girerim onu ​​öpmek örümcek ağının içinden koşmak gibiydi," dedi Afra, o zamandan beri odaya girip çürük haliyle yanına tünemiş olan köpeğine. Tim Gunn'ın başı bacağına dayanıyordu. Sen ne düşünüyorsun Çavuş? Örümcek ağı gibi öpecek birini bulmalı mıyım? Mesele şu ki, ”Tim Gunn'ı aldı ve onu kucağına koydu,“ Bundan hoşlanmam. ” Afra çenesini köpeğinin başının üstüne dayadı ve içini çekti. Kızgın olmaktan çok yorgundu, ama incinmesi hâlâ çiğdi ve sanki birisi yüzüne tokat atmış gibi acıyordu. Sonra tekrar, acıtan yüzü değildi. Tim Gunn hafifçe homurdandı. Afra'nın telefonu çalıyordu. Muz ve sadık danışmanı Triscin'den bir telefon bekleyerek arayanın kimliğini kontrol etmeden önce cevap verdi. Afra. Selam. Açacağını düşünmemiştim. Siz ücretsiz misiniz? Seninle konuşabilir miyim?" Şu anda seninle konuşmak istemiyorum, Vassi. Ona tam adını söylemek istedi. Ger-vassi'yi ikiye bölün ve onları tam ona doğru itin, dünyanın duymasını küçümsediğini ilan edin. Yine de Vassi, fıstık ezmesi gibi ağzının çatısına yapıştı. Belki bunu ne kadar çok söylerse, dili üzerinde o kadar az ağırlık hissederdi. "Öyleyse ne zaman?" "Bilmiyorum. Şu anda bir projenin ortasındayım. " Ah. Gervassi kupasını masanın üstüne koydu. Barista, böylesine ilgi çekici bir diyaloğu gizlice dinleme ihtimaline karşı açık gözleriyle yargılanarak konuşmasını dinliyordu. "O halde geri aramalı mıyım, yoksa…?" "Telefonumu kırdım." "Ne?" Onu duvara attım ve ekran paramparça oldu. Sanırım hepimizin başa çıkma mekanizmaları var. Sen kızları öperim, ben telefonları fırlatırım. Belki işleri değiştirmeliyiz. Hanna adında genç arkadaşlara çok ihtiyacı olan bir kız olduğunu duydum . Onu aramalı mıyım? Erkek arkadaşım olsun ya da olmasın umursamıyor, sanmıyorum. Beni umursamadı. " Ama hala senin erkek arkadaşın mıyım? Gervassi bunun dışında her şeyi bekliyordu. Batan gemilerini kurtarmak için ne kadar savaştıysa da, aylarca berrak sularının bir gecede fırtınaya dönüşmesini bekliyordu. Üzücü olduğunu düşündü şimdi, ama Afra'nın da bunun için savaşmasını beklemiyordu. "Neredesin?" Parkta dairemin yanındaki bir kahvehanedeyim. Afra başını salladı, "Yani neredesin ?" "Neden insanlar bana böyle sorular sorup duruyor?" Keşke sana cevap verebilseydim. Ben de seni özledim. Kavga etmek istemiyorum- " "Fakat?" "Ama bazı şeyleri işlemem gerekiyor. Sen de öyle. Bana yalan söylediğin için yeterince üzüldüm, ama bunun yerine ne yaptığını biliyorsun. " "Yaparım. Biliyorum." Gervassi, içindeki park hanımına kanallık ederek derin nefesler aldı. Aldatması için bahane üretmezdi. Bunu bir dikkat dağıtıcı olarak etiketlemeyecek ya da bu durumda kendisinden başka kimseyi suçlamayacaktı. Afra değil, Hanna değil, babası değil, Rogelio değil. Seni daha iyi hissettirecekse, gitmiştir. Numarasını sildim ve bloke ettim ve bunun onunla ilgili olmadığını biliyorum, ama Afra? " Tim Gunn'ın burnu, Afra'nın yanakları gibi soğuk ve ıslaktı. O zamana kadar gözyaşlarını fark etmemişti. "Ne?" Lütfen onun asla senin seviyende olmadığını bil. "Tamam." "Bu kadar?" "Ben olsaydım ne yapardın?" Hanna'yı öperseydin? Evet, ya da başka biri. Sen ne yapardın? Ertesi gün, sekiz milyon kez özür dileyip sesli mesaj bıraksam bile iyi olur muydunuz? " "Olacağımı sanmıyorum, hayır." Afra bıçağı masasından çıkardı. O zaman şu anda benden iyi olmamı isteyemezsin. Seni arayacağım." Tim Gunn, sanki bu fikirden nefret ediyormuş gibi burnunu çekti. Tim Gunn onaylamıyor. O iyi bir adam, Charlie Brown. Afra gülümsedi ama gülmedi. Sen de öylesin. Kendinizi kısa satmayı bırakın. Gitmek zorundayım." "Tamam. Cevap verdiğiniz için teşekkürler. " "Evet. Hoşça kal, Vassi. " "Hoşçakal." Telefonu kapattılar ve Afra yüzündeki gözyaşlarını sildi ve Tim Gunn'ın kürkünün derinliklerine yerleşti. Boğuk bir ses çıkardı ve kalan gözyaşlarından arındırılmış yanaklarını yalamadan önce ona baktı. Ona zarar vermeden elinden geldiğince sıkı sarıldı. Oyma bıçağı gecenin geri kalanında dokunulmadan kaldı, ancak televizyon sabahın erken saatlerine kadar açık kaldı. Tırnaklarını boyadı, bazı yeni kitaplar için internetten alışveriş yaptı ve Netflix'te All American'ın üçüncü sezonunu tamamladı. Muz aradı ve Afra, Gervassi'nin Hanna'yı öpme hikayesini anlattı. Bir arkadaş kızardı, ama en iyi arkadaş olarak Muz çok öfkeliydi. Gerçekten sessizsin. Bir cinayeti yüksek sesle planlayamazsın. Muz, lütfen onu öldürme. Yapmayacağım. İşkence bir ceset üzerinde işe yaramaz. " Muz! "Ne?" “Lise mezuniyetimiz için hapiste kalmamana ihtiyacım var. Desteğiniz için minnettarım, ancak şu anda benim için yapabileceğiniz en iyi şey şerefimin intikamını almak değil beni dinlemek. " Muz yüzünü buruşturdu. Afra ile konuşurken sesi kapatılmış olmasına rağmen Triscin ile Skype'taydı ve kendisi kadar kızgın olması gerektiğini hatırlamadan önce güldü. "Oymaya başladın mı? Eminim kafanı karıştırmana yardımcı olur. " Afra, aklını bir şeylerden uzak tutmak istemedi. Sihirli bir şekilde bir çözüm bulmak ve Gervassi'yi geri arayarak ona her şeyin yolunda olduğunu söylemek istedi. "Um, bu dünyadaki en sevdiğim şey değil. Benimle paylaşmak güzeldi ama bunu heyecan verici bulmuyorum. " Ah, anladım. Peki, hey, bir izleme partisine katılmak ister misin? Bunu Triscin ve diğer Koloradolu çocuklarla birlikte kurdum. " "Sanırım yapacağım, elbette, hangi filmi izliyorsun?" Muz dondu. Bilgisayar ekranına baktı. Triscin, "V for Vendetta!" "V for Vendetta. En iyi 100 film listesinde bile bir klasik. Birlikte izleyeceğimizi düşündüm, o kova listesi maddesini kesin olarak kaldıralım. " Afra o filmi daha önce duymamıştı ama denemekten çekinmedi. "Pekala, yapmam gereken bazı işler var ama bugünün ilerleyen saatlerinde planlıyorsanız onu izlemek için zamanında geri dönebilirim." "Beş çalışıyor mu?" "Beş harika." "Harika!" "Evet. Görüşürüz Muz.